In gesprek met Matje Klein

Van keukenprinses tot voorzitter. Zo zou je de loopbaan van Matje binnen de NCB kunnen samenvatten. Haar entree in 2004 in de vereniging verliep onopgemerkt. Helpen bij koffie inschenken, samen met Bep Burger, de lunch klaar zetten, blinde NCB‑leden assisteren bij het eten, enzovoort. Door de visuele beperking van haar partner Hans Huttinga, was Matje via Rie de Jong betrokken geraakt bij de NCB. In die tijd is Matje gastlid geworden. Terwijl de bestuursleden de leiding hadden, gewichtig het woord voerden of plannen uitdachten, waren Bep en Matje zorgend bezig, inderdaad: vanuit de keuken. Ze waren onopvallend actief op de achtergrond. Toch bleef Matje niet onopgemerkt, want in 2009 werd ze voorzitter ad‑interim van de Afdeling Den Haag en omstreken. Inmiddels trekken Den Haag, Rotterdam en Amsterdam gezamenlijk op. Matje is voorzitter van dit geheel.

In 2014 werd ze NCB‑voorzitter ad‑interim. Geen onopvallende keukenprinses meer, maar actief en heel druk met bestuurstaken van deze vereniging van en voor mensen met een visuele beperking.
Bondsdagen waren steeds een belangrijk onderwerp in de bestuursvergaderingen. Langere tijd was het traditie dat de jaarlijkse bondsdag plaatsvond tijdens een boottocht vanuit Harderwijk. Op enig moment koos het bestuur voor vaartochten op de Utrechtse Vecht, meer centraal in het land. Ter gelegenheid van het 90‑jarig bestaan van de NCB in 2014 werd een boottocht naar Duitsland georganiseerd, waaraan een uitstapje was gekoppeld. Ook de Bondsdag van 2018 die plaatsvond bij Paleis Soestdijk staat velen nog bij. Wat een geweldige voorbereiding van de gidsen van het paleis. Zij beschreven uiterst nauwkeurig wat er in de opeenvolgende zalen en privévertrekken te zien was. De kachels mochten met handschoentjes aan gevoeld worden, evenals de speciale stoel van koningin Emma, met iets kortere poten, want anders kon de majesteit niet met haar voeten op de vloer komen. De gidsen beschreven hoe de kleurstellingen waren in de verschillende zalen, wat voor soort gordijnen er hingen, hoe het meubilair gerangschikt was, enzovoort. De werkkamer van koningin Juliana en de naastgelegen kamer van prins Bernhard. Tal van ruimtes werden bezocht, de dagelijkse eetkamer, statievertrekken, ook de keuken in het souterrain. En de kamer waar koningin Juliana wekelijks de premier ontving. Heel herkenbaar was ook de zaal waar zij en prins Bernhard de verloving bekendmaakten van hun dochter Beatrix. De paleistrappen met het bordes en vlak daarbij de rododendrons. En daarna een kopje koffie met een heerlijk gebakje in de orangerie. Wie vroeg was gearriveerd had ook nog gelegenheid om even in de paleistuin te wandelen. Een onvergetelijke activiteit, met aansluitend nog een boottocht op de Utrechtse Vecht. De NCB‑leden spreken er nu nog steeds met veel waardering over. Maar voor voorzitter Matje bracht de organisatie de nodige stress mee, om alles op tijd en in goede orde te laten verlopen. Toch vormde deze dag een prachtige afsluiting van Matjes voorzitterschap dat was begonnen in 2014. ‘Haar’ bondsdagen waren altijd een groot succes, ook de eerdere vaartochten op de Utrechtse Vecht oogstten veel lof. Zij werd opgevolgd door An den Dunnen.

Matje woont in Koudekerk aan den Rijn, een schitterend plaatsje aan de Oude Rijn, die vanaf Wijk bij Duurstede via Utrecht, Harmelen en Woerden, richting Leiden‑Katwijk stroomt. Ze is geboren in Gouda, in een gezin met drie broers. Na de VGLO heeft ze de huishoudschool in Bodegraven gedaan. Ze ging werken in een kwekerij/bloemisterij in Gouda, een beroepsomgeving waar ze zich van meet af aan helemaal thuis voelde. Ze mocht in het kader van het leerlingenstelsel de tuinbouwschool in Boskoop bezoeken, een heel leuke tijd. Na haar verhuizing op haar twintigste naar Rotterdam is ze daar in een bloemenwinkel gaan werken. Bruidsboeketten maken was haar specialiteit. Dat kon ze als de beste, 30 à 35 stuks per week. Onderwijl studeerde ze aan de boomkwekerijschool in Boskoop via het leerlingenstelsel. Vijf dagen werken, één dag per week naar school. Matje heeft na haar werk in de bloemensector nog een tijdlang gewerkt in het bedrijfsrestaurant van het Hoofdpostkantoor van de PTT aan de Coolsingel in Rotterdam. Ook daar heeft ze op een voor haar heel nieuw gebied, namelijk van maaltijdverzorging, veel geleerd. In Rotterdam werd ze trouwens de bezitster van een eigen woning, waarvan ze enkele kamers kon verhuren. Aan alles merk je dat gemakkelijk met‑mensen‑omgaan voor Matje geen enkel probleem is. Dat leer je wel als je in een winkel staat, service verleent vanuit een bedrijfsrestaurant of als je kamers verhuurt.
En toen kwam Amor op de proppen. Wout, de oudste broer van Matje, kende Hans Huttinga. Beide jonge mannen waren in hun vrije tijd kerkorganist. Wout had zijn blinde vriend Hans die in Zeist woonde uitgenodigd op zijn verjaardag. Matje was er ook en ze raakten met elkaar in gesprek, ze gingen elkaar schrijven, en dat kreeg een vervolg. Zo is het gekomen. In 1973 zijn ze getrouwd.

Matje en Hans hebben twee geadopteerde kinderen en inmiddels zijn er in totaal vier kleinkinderen. In 2010 zijn Matje en Hans gescheiden. Het betekende voor beiden echter niet het einde van hun inzet voor de NCB.
Hans was in 1973 als programmeur bij Bierbrouwerij Heineken in dienst getreden. Hij specialiseerde zich in de loop van de jaren steeds verder in kennis van digitale technologie. Tot zijn pensionering, 43 jaar later, is hij als ICT‑deskundige bij dit bedrijf gebleven. Ter gelegenheid van zijn 40‑jarig jubileum bij Heineken werd hem een prachtige oorkonde overhandigd. Matje laat dit getuigschrift met gepaste trots zien.
De NCB heeft veel voordeel gehad van Hans’ computerkennis. Op enig moment heeft hij zijn lidmaatschap beëindigd, maar hij bleef wel als vrijwilliger intensief betrokken bij de vereniging. Hij bezocht bijeenkomsten, begeleidde de samenzang op het orgel indien aanwezig. Velen van ons zullen zich nog herinneren dat hij in het najaar van 2019 op een algemene ledendag enthousiast de werking en bediening van een i‑phone uitlegde. Hij ging met zijn tijd mee en had als geen ander oog voor de praktische mogelijkheden van technische innovaties, in het bijzonder wat deze voor blinden en slechtzienden kunnen betekenen.

Matje is in 2014 voorzitter geworden van de NCB, in een fase dat er sprake was van een bestuurlijk onoverzichtelijke situatie binnen de vereniging. Ook was er sprake van turbulentie in het bestuur. Er vonden belangrijke noodzakelijke organisatorische aanpassingen plaats, die ook statutair moesten worden vastgelegd. Gelukkig vervulde de notaris in dit traject een stabiele ondersteunende functie zodat de koers kon worden vastgehouden. Matje heeft zich volledig ingezet om dit gecompliceerde traject tot een goed einde te brengen en het was een hele opluchting dat de rust weerkeerde in de NCB. Het bestuur was hierin een grote steun voor de voorzitter, waarbij in het bijzonder de namen van Henk van den Berg en Nel Leeuwenhage genoemd mogen worden. Nadat de statuten in 2019 veranderd waren en ook ziende personen lid konden worden, werd Matje lid van de NCB.

Al eerder werd genoemd dat Matje als voorzitter nog steeds een coördinerende functie in het bestuur van de Afdeling West heeft en als zodanig fungeert ze als een belangrijke ondersteuner van de huidige NCB‑ voorzitter An den Dunnen.
Toch krijgt ze nu langzamerhand meer tijd voor haar echte hobby’s: fotograferen, bloemschikken en verjaardagskaarten maken (van oude kaarten nieuwe samenstellen). Heel belangrijk is haar zorgfunctie voor de kinderen en kleinkinderen. Tijdens de ziekte van Hans vervulde ze een ondersteunende functie voor hen. Wanneer de scheiding van Hans, nu al zoveel jaren later, ter sprake komt, dan merken de interviewers dat hier een gevoelig snaar wordt geraakt. Verdrietige omstandigheden in het leven van Matje zijn er vele, het overlijden van haar vriendin Gré bijvoorbeeld. Dit laat onverlet dat ze zich graag positief en met enthousiasme blijft inzetten voor de NCB, vanuit haar gezellige woning in het prachtige Koudekerk aan den Rijn.

Interviewers Hennie en Frits Prins