Heeft het kerkgebouw een goed vindbare bel? Zijn er zelf openende deuren? Mag je hulphond mee naar binnen? Hoe is het contrast tussen de vloer en de muren? Zijn er gereserveerde plaatsen? Is er een gastheer, gastvrouw of koster die je desgewenst begeleidt naar een (goede) plek in de kerk?
Als we er even over nadenken dan beseffen we heel snel hoe moeilijk het moet zijn voor mensen met een visuele beperking om een kerk binnen te komen. Probeer het maar eens met je ogen dicht: één ding is zeker, al snel kom je tot de conclusie dat dit bijna onmogelijk is, tenzij je als kerk met dat besef ervoor zorgt dat de kerk ook voor mensen met een visuele beperking ‘gewoon’ toegankelijk is gemaakt.
“Ik geniet van nieuwe onbekende plekken dankzij mijn blindengeleidehond”. Daar valt de kerkdienst ook onder!
Al bij binnenkomst kun je met een visuele beperking zomaar verrast worden door een drempel die je mist of een deurmat die boven de vloer uitkomt of zijn er andere obstakels die een vrije toegang en doorgang belemmeren. Anders gezegd: hoe gemakkelijk is het voor iedereen om binnen te komen?
Hoe fijn is het niet als je in de kerk wordt begroet door de koster of door een gastheer of gastvrouw die in de gaten heeft dat je een visuele beperking hebt en even aan je vraagt of zijn misschien iets voor je kunnen doen? En je dan vervolgens begeleiden naar een zitplaats in de kerk?
Een gastvrouw of -heer. In de meeste kerken staat er iemand bij de open deur en heeft de koster voorafgaand de stoep geveegd… Ze houden niet alleen de stoep vrij, ook het pad naar binnen.
Heeft het gebouw hoogteverschillen of zijn die opgelost met een gemakkelijk beloopbare hellingbaan om het hoogteverschil op te lossen? Is er een lift?
Kortom: letterlijk en figuurlijk talloze obstakels die een vrije toegang kunnen belemmeren en waar je als kerk heel veel kunt doen en daarmee mensen met een visuele beperking helpt om volwaardig lid van de gemeente te zijn.
De NCB is een christelijke organisatie die kerken op dit vaak onbekende terrein verder wil helpen, door ervaringsverhalen te delen die duidelijk maken hoe moeilijk het kan zijn om deel te nemen aan het kerkelijke leven, maar ook door met adviezen te komen waarmee je als kerk aan de slag kunt.
Praktisch:
- Let erg goed op beschikbare richtlijnen voor hellingbanen, deze worden al snel te steil.
- Let ook op of er voldoende licht aanwezig is vóór en in de entree. Over het algemeen genomen heeft iemand van 60+ minimaal 3 keer zoveel licht nodig om comfortabel te zien in vergelijking met iemand van 20. Licht is belangrijk om contrasten te kunnen zien en hiermee dus ook drempels, obstakels en gebruikersvoorwerpen.